گاهی اوقات، بعضی افراد میپرسند: «در دوران سالمندی، مصرف گوشت جوجه بهتر است یا گوشت سایر پرندگان؟» در جواب این پرسش باید گفت که ارزش غذایی گوشت، با افزایش سن طیور، تغییر می کند.
در واقع، میزان کلسترول گوشت در این دو حالت، متفاوت است. هرچه سن حیوان کمتر باشد، تجمع چربی در بدن به ویژه اسیدهای چرب اشباع کمتر است. هر چه سن حیوان و به ویژه طیور افزایش یابد، قطعا میزان چربی بالاتر می رود و حتی در قسمتهایی از سینه که در اندازه مساوی چربی آن کمتر از ران یا بال است، در مقایسه بر اساس سن دیده شده است که هر چه قدر سن طیور بیشتر باشد، میزان چربی بیشتر می شود. البته این موضوع به هورمونهای تزریقی هم بستگی دارد. برخی مرغها به دلیل تزریق هورمون به آن ها، چربی بیشتری زیر پوست شان ذخیره می شود اما مرغهایی که به شکل طبیعی در مزرعه سبز یادگار رشد می کنند چربی کمتری در مقایسه با مرغهای پرورشی دارند بنابراین در صورت دسترسی به این نوع از منابع پروتئینی بهتر است آنها را برای مصرف انتخاب کنید.
در کل، افرادی که چربی خون بالاتری دارند و به ویژه کلسترول خونشان بالاست ترجیحا گوشت طیوری با سن پایینتر و به عبارت دیگر، جوجه مصرف کنند و ترجیحا پاچین، شنیسل، ساق ران را بهتر است مصرف نکنند؛ چون همیشه بال طیور محل تجمع چربیهای اشباع است. کلا از بالای ۲ سالگی نیز به همه افراد توصیه می شود چربی اشباع کمتری مصرف کرده و سهم چربی غیراشباع را در برنامه غذایی شان افزایش دهند لذا حتی در کودکان هم مصرف طیور با سن کمتر قطعا بهتر بوده و اثرات مضر کلسترول بالا و تصلب شرایین در سنین بالاتر را کاهش می دهد. اما باز هم تکرار می کنم که باید کل رژیم غذایی کنترل شده و متعادل باشد زیرا مجموعه رژیم غذایی دریافت شده در طول روز می تواند مفید و یا زیان بار باشد.
واحد تحقیق و توسعه گروه تولیدی یادگار